October 30, 2017
(Dit is mijn inzending voor de Robbert Dijkgraaf Essaywedstrijd. Die ga ik niet winnen omdat ik precies het omgekeerde doe van wat de opdracht is. Voorspelling kwam uit. Niet bij de top 3. Het stuk dat wint legt uit dat Trump slecht is voor “de wetenschap”.)
Dankzij de verkiezing van de Amerikaanse president Donald Trump is een maatschappelijk probleem bloot komen te liggen. Politiek activisme heeft pseudo-wetenschap opgericht om propaganda te legitimeren. Van het collectivistische soort. Gaat Trump dit probleem oplossen? Niet hier, niet voor ons.
In plaats van wetenschap te bedrijven hebben we door de belastingbetaler betaalde instituten waar socialistisch activisme wordt voorzien van een “wetenschappelijk” sausje, teneinde een socialistische mening enige autoriteit mee te geven, een soort “waarheidsbeleving”, om maar eens een Orwelliaanse term te bezigen.
De vermenging van wetenschap met politiek kwam de laatste jaren aan het licht door diverse schandalen. Oud-hoogleraar Politieke Antropologie Mart Bax heeft in tientallen van zijn publicaties verzinsels (ander woord voor alternatieve feiten) opgeschreven. De Tilburgse hoogleraar sociale psychologie Diederik Stapel bleek op grote schaal te hebben gefraudeerd met onderzoeksgegevens, wat een pleonasme is voor het verzinnen van alternatieve feiten. Hoogleraar sociale psychologie Roos Vonk hoaxte dat vleeseters aggressief zijn. De pers doet graag verslag van de bevindingen van deze “wetenschappers”. Onze staatsomroep neemt het over voor de inkt droog is en vervolgens heeft heel Nederland het erover. De rectificaties, zo die al komen, krijgen minder aandacht. En zo wordt fake news waarheid in de beleving van de bevolking.
Maar veel eerder, al in de jaren tachtig, werd mij en mijn jaargenoten het cultuurmarxisme opgedrongen. In de echte wetenschap, zoals natuurkunde en scheikunde, was weinig te bevechten voor de collectivisten. Ik volgde beide vakken. In het curriculum werd het vak “Nederlands voor allen” gegeven. Er werd ons weinig Nederlands geleerd, getuige het feit dat ik nog steeds ‘dt’ dyslectisch ben. Wat wel? Allereerst werden de vrouwen van ons gescheiden. Zij kregen onderricht over feminisme. Wij kregen les over racisme. Omdat in scheikunde en natuurkundeboeken weinig racisme te vinden is kregen wij de opdracht jeugdboeken te beoordelen op racisme.
Het waren de makkelijkst te behalen studiepunten. Zolang je de lesbische kraakdocent maar niet tegensprak. Dat deed dus ook niemand. De machtsverhouding was nou eenmaal: Zij gaf je een voldoende of onvoldoende. Dus de vrouwen zeiden dat ze achtergesteld werden door mannen, en de mannen zeiden dat blanke jeugdboekenschrijvers racisten waren. En het vak was behaald.
Destijds trokken we er ons niet veel van aan. We deden wat lacherig erover en werden leraar, programmeur, verpleger, en nog zo wat. Pas later kwam ik erachter waarom die vrouw ons les mocht geven. Eind jaren zestig was het gedachtengoed van de Frankfurter Schule uit Amerika overgewaaid met het gevolg dat de haat en jaloezie die daaraan ten grondslag lag dankzij de PvdA geinstitutionaliseerd kon worden. Er kwamen “vrouwenstudies”, “sociologie”, “homostudies” en “politicologie”, waar niemand van opkeek ondanks dat er geen “mannenstudies” of “heterostudies” zijn. Laat staan dat er iets over Bastiat, von Mises, de Tocqueville gedoceerd wordt. Er kwamen steeds meer studies die of opleiden tot werkloosheid of voor een ambtenarenbaantje waar eigenlijk niemand op zit te wachten. Dit mechanisme heeft sinds de jaren zeventig hele legers staasafhankelijken opgeleverd die in de politiek, de journalistiek, in het onderwijs hun verongelijktheid over het succes van anderen ongehinderd tot gedeeld gedachtengoed konden verheffen. Meer dan de helft van de bevolking is afhankelijk van de staat, zodat democratie dit tij niet gaat keren. Sterker nog, ze worden in hun overtuiging gevoed door pers en “wetenschap”. Overal tegen: Tegen eigendom, tegen familie, tegen Christendom, tegen mannen, tegen hetero’s, tegen blanken, tegen kapitalisme…. Een ideologie van haat die via doublethink zegt “verbinding” en “inclusiviteit” na te streven en dat ziet als rechtvaardigingsgrond voor geweld.
Trump gaat dat tij niet keren. Daarvoor is “Die Marsch durch die Institutionen” te ver gevorderd. Schoolbesturen willen “duurzame” burgers maken en laten uw kindjes protesteren als een kindje terug moet naar het land van herkomst, omdat de ouders hun vluchtverhaal alternatief feitten. Het noordpoolijs had al jaren weg moeten zijn volgens de staatsomroep en elke bui is “klimaatverandering”, behalve als het erg droog is want dan is dat “klimaatverandering”. En klimaatverandering is grondslag voor grootscheepse “herverdeling van de welvaart”, wat newspeak is voor Marxisme.
Dit stopt zoals socialisme altijd stopt. Armoede. Want al deze staatsafhankelijken zijn voor hun inkomen afhankelijk van mensen die wel iets produceren. Als die er mee ophouden is er niks meer te “verdelen”.
Of het stopt als we geen belastinggeld meer steken in “studies” die misbruikt worden voor een politieke agenda. Dat lijkt me wel wat.
Willem Joustra, voorzitter DvD
Geef een reactie